Steeds duidelijker besef ik dat er samenhang is in de verschijnselen om mij heen. Het heeft mijn visie op mens en samenleving verdiept en genuanceerd.
Iedereen is gekend en wordt erkend; oud en jong, rijp en groen. Dit samenzijn verrijkt me. Ik breng niet alleen, maar haal hier iets dat m’n leven kleurt.
In mijn wereld tref ik alleen mannen die over zaken en dingen praten. Men spreekt niet over ideeën; laat staan over beleving. In de loge zet men mij juist aan om na te denken en mijn gevoel te verkennen.
Wij hebben door onze werkwijze een heel bijzondere verbondenheid met elkaar, die velen als hartverwarmend ervaren.
Omdat ik wekelijks in onze loge drie generaties tegenkom, begrijp ik de opvattingen van onze huidige maatschappij beter.
De logebijeenkomsten ervaar ik als een rustpunt in mijn drukke werkweek.
Er wordt heel goed naar elkaar geluisterd en altijd met respect voor elkaars mening; daardoor heb ik zelf ook beter leren luisteren.
De bijeenkomsten zijn vertrouwelijk. Ik kan vrij en onbekommerd spreken en mij kwetsbaar opstellen. Dat doe ik in de maatschappij niet zo snel.
De loge is een vertrouwde omgeving waar gesprekken over iets anders gaan dan over geldzaken, auto’s, sport en vrouwen.
De onderwerpen, die in de loge aan bod komen en de manier waarop erover gesproken wordt stimuleren mij in onafhankelijk en kritisch denken.